Tijdens mijn zoektocht, ben ik op het begrip middengrond gestoten. Middengrond komt voor in een werk van Richard White over de ontmoeting en de samenwerking tussen indianen en blanken. In de ‘Middengrond’ kwamen ze elkaar tegen en konden ze handel drijven, ervaringen uitwisselen, elkaar leren kennen.
Waarom nu middengrond? De laatste vijftig jaar is er ontzettend veel veranderd. Vroeger leefde ieder in een gemeenschap. In de plaats van de gemeenschap is het individu gekomen. Het individu onderscheidt zich van de andere mensen door zijn identiteit. In deze tijd staat ieder op zich en behoort ieder tot zijn eigen groep. Er is bijna geen uitwisseling tussen jong en oud, tussen de migrant en de oorspronkelijke bewoner, tussen de mensen zonder werk en de mensen met werk, tussen de mensen met een handicap en de mensen zonder, tussen oud en nieuw. Daarbij worden we geconfronteerd met eenzaamheid, psychische problemen, de vluchtelingencrisis, de klimaatopwarming. Problemen die een gemeenschappelijke oplossing vergen. Dus moet er op zoek gegaan worden naar een nieuw begrip en een nieuwe vorm van samenleven, vandaar dus Middengrond. Middengrond kan soms heel eigenaardig zijn. Bij het doorkruisen van een tuinwijk was het commentaar van de stadsgids: ‘Als je hier wil wonen moet je heel wat geld neertellen. Iedereen woont hier op zich. Voor het sociaal contact kun je best een hond kopen. Dan kun je ermee gaan wandelen en kom je nog eens iemand tegen’. Elkaar ontmoeten bij het buiten laten van de hond, dat is ‘Middengrond’.